Patiëntenervaring: Marieke

Marieke woont in Deventer (Overijssel). Ze werkt als recruiter en ze woont samen met haar vriend.


Op een gegeven moment kwamen mijn vriend en ik erachter dat we moeilijk zwanger konden worden. We zijn in het ICSI-traject terechtgekomen, omdat de artsen dachten dat dat ons een betere kans zou geven dan het gewone IVF-traject. We hebben twee pogingen gedaan in Nederland, maar daar zijn geen zwangerschappen uit voortgekomen. Het bleek dat we embryootjes van matige kwaliteit hadden. Ze zijn wel teruggeplaatst, maar ik werd niet zwanger. Na deze pogingen hebben we een gesprek gehad in het ziekenhuis, waarbij ons verteld werd dat de verwachtingen voor een derde keer hetzelfde zouden zijn.
Je praat er natuurlijk samen over en je kijkt op internet wat er voor andere mogelijkheden zijn om het succes te vergroten. We hebben toen besloten om naar Gent te gaan. In Gent is men verder met technieken en experimenteert men ook meer. De wetgeving is in Nederland strenger dan in België. In België is assisted hatching toegepast op onze embryootjes. Bij deze techniek gaan ze met een laserstraaltje door het schilletje van het embryo heen om de kans te vergroten dat het embryo innestelt in de baarmoeder.
In Gent hebben ze ook invriestechnieken waarbij negentig procent van de embryo’s weer goed ontdooien. Je moet natuurlijk nog steeds hormonen inspuiten en de embryo’s moeten wel groeien, maar ze zijn in België verder. We hadden een heel goed gevoel bij het gesprek in Gent, en daarom hebben we de derde poging daar gedaan. Je moet de behandeling dan in eerste instantie zelf betalen, maar wij kregen het wel terug van de verzekering. Dat was in 2012; ik heb begrepen dat dat nu wel weer strenger is, maar de ene verzekeringsmaatschappij is daar coulanter in dan de andere.
Het bleek dat we in Gent een paar beter uitziende embryootjes hadden. We weten niet of het aan de technieken lag; ik had ook wat meer eicellen, omdat de manier van stimulatie net iets anders was. Dan is de kans ook wat groter. In België ben ik van de ‘verse terugplaatsing’, zoals ze dat noemen, niet zwanger geworden. Er was toen nog een ingevroren embryootje over. Dat was dus eigenlijk onze laatste kans, al waren we wel van plan ook nog een poging zelf te betalen; gelukkig hebben we de mogelijkheden om dat te doen. Ik ben toen gaan kijken naar wat we nog zouden kunnen doen om ervoor te zorgen dat het embryootje zich zou gaan innestelen en om alles zo optimaal mogelijk te laten verlopen.

Ik had natuurlijk al op internet gelezen over goede ervaringen met acupunctuur om ICSI te ondersteunen. Ik heb Sanne van der Zee gebeld omdat zij in Deventer zat en veel vrouwen met gynaecologische problemen behandelde. Ze zei: kom maar langs voor een intakegesprek en neem je vriend mee, dan kan hij meteen zien hoe het gaat. Ik ben daarna meteen behandeld. Sanne zei dat het bij de terugplaatsing van zo’n bevroren embryo belangrijk is dat de situatie in je baarmoeder zo optimaal mogelijk is, zodat het embryootje daadwerkelijk kan innestelen. Ik had meteen een goed gevoel bij haar en ik dacht: we gaan het gewoon proberen. Het kan nooit kwaad, en wellicht draagt het iets bij aan het proces. Ik ben toen ongeveer een maand lang een keer per week behandeld. Eigenlijk moet je wat eerder beginnen, maar ik belde op een redelijk laat moment. Op de dag van de terugplaatsing en de dag ervoor heb ik ook Chinese kruiden ingenomen. Daarna heeft ze me nog een paar keer behandeld, en toen ik wist dat ik echt zwanger was, nog twee keer.
Die keer met acupunctuur was de eerste keer dat ik echt zwanger werd. Het resultaat van die zwangerschap is onze zoon Teije, die vorig jaar september geboren is. Teije is een Friese naam die ik altijd mooi heb gevonden. Toen we erachter kwamen dat het ‘geschenk’ betekent, wisten we zeker dat onze zoon zo moest heten. Ik geloof zelf dat het niet alleen de acupunctuur is die voor dit geweldige resultaat heeft gezorgd, maar denk dat het zeker wel geholpen heeft. Door de acupunctuurbehandeling breng je het lichaam ertoe het embryo niet af te stoten, maar juist te gaan vasthouden. Het is een middel om je baarmoeder helemaal klaar te maken voor de ontvangst van het embryootje, zodat het gaat groeien.

Dus nu heb ik een zoon van bijna een en ben ik weer bezig met IVF omdat we ook graag een tweede kindje zouden krijgen. Uiteraard loop ik weer bij Sanne. Ik vind het heel prettig om naar haar toe gaan. De acupunctuur en de kruiden die ze me geeft, helpen ook echt. Vorige week had ik bijvoorbeeld last van mijn buik door de hormonen, en ik merk dat acupunctuur me helpt om rustiger te worden en me energie geeft. Want je wordt best moe van al die hormonen. Ik vertel wat er speelt wanneer ik binnenkom. Daar behandelt ze dan op en ik voel me dan weer beter wanneer ik wegga. Nu ik een kind heb, is het ook allemaal vermoeiender dan de eerste keer.
We doen deze poging weer in het lokale ziekenhuis, dat werkt samen met de kliniek in Zwolle. De reis naar Gent is drie uur heen en drie uur terug, en dat is toch wel een extra belasting. We hebben wel afgesproken dat ik dezelfde hormonen zou krijgen als ik in Gent gebruikt heb. Afgelopen weekend is er een embryootje bij me teruggeplaatst, dus nu is het afwachten of het innestelt. Dat is heel spannend. Maar we gaan nu fijn met zijn drietjes op vakantie, dus in Italië kom ik erachter of het gelukt is.
Ik denk niet: o, ik heb nu acupunctuur, dus ik word zwanger, maar het geeft me wel rust. Het embryootje ziet er beter uit dan de eerste twee keer in Nederland, dus dat geeft weer hoop en moed.
Voor mij is acupunctuur een mooie aanvulling op de westerse geneeskunde. Ik raad het mensen regelmatig aan, als ze met IVF bezig zijn natuurlijk, maar ook als ze een of ander gezondheidsprobleem hebben, zoals rugklachten bijvoorbeeld. Je kunt het altijd eens proberen. Ik heb er echt een goed gevoel bij. Andere mensen zijn soms een beetje huiverig bij het idee van naaldjes. Ik heb daar geen last van. Ik val zelfs vaak in slaap tijdens de behandeling. Ik word er heel rustig en ontspannen van. Al was het voor mij de eerste keer natuurlijk ook wennen.