Acupunctuur en IVF

IVF is de afkorting van in-vitrofertilisatie, wat ‘bevruchting in glas’ betekent.
Toen in 1978 Louise Brown, de eerste ‘reageerbuisbaby’, werd geboren in Engeland, was dat wereldnieuws.
Overigens vond en vindt de bevruchting plaats in een glazen petrischaaltje, en niet in een glazen reageerbuis.

In 2010 kreeg de bioloog Robert Edwards de Nobelprijs voor Geneeskunde voor het ontwikkelen van de IVF-methode. Zijn compagnon in deze onderneming, de gynaecoloog Patrick Steptoe, was al in 1988 overleden, en kwam daarom niet in aanmerking voor de Nobelprijs. De prijs wordt namelijk niet postuum toegekend. Edwards stierf in 2013.
De vele ethische en medische bezwaren die er in het begin waren, zijn waarschijnlijk de reden waarom het meer dan dertig jaar geduurd heeft eer de Nobelprijs werd toegekend voor deze belangrijke ontwikkeling in de medische wetenschap. Veel van de medische bezwaren zijn inmiddels ontkracht. De IVF-kinderen verschillen eigenlijk niet van op de gewone manier verwekte kinderen.
Louise Brown is inmiddels zelf op natuurlijke wijze moeder geworden; haar zus Natalie, die ook via IVF verwekt is, was in 1999 de eerste IVF-baby die een kind baarde. Ook haar kind is op natuurlijke wijze verwekt.
In 2012, 34 jaar na de geboorte van Louise Brown, werd bekend gemaakt dat er inmiddels wereldwijd vijf miljoen kinderen geboren waren dankzij IVF.

Problemen bij IVF
Toch is succes absoluut niet verzekerd bij een IVF-behandeling. In 2012 resulteerde slechts 17,4 procent van de 7.959 IVF-behandelingen in Nederland in een doorgaande zwangerschap. Een doorgaande zwangerschap is een zwangerschap die langer dan twaalf weken duurt, dus een miskraam na twaalf weken valt hier ook onder.
Een IVF-behandeling begint met follikelstimulatie bij de vrouw. Dit wordt ook wel ovulatie-inductie genoemd. De vrouw krijgt hormonen waardoor de groei van meerdere follikels gestimuleerd wordt. In een normale cyclus komt meestal maar één eicel tot rijping, al zijn er natuurlijk uitzonderingen, anders werden er geen twee-eiige tweelingen geboren. De follikel is het blaasje waarin de eicel tot rijping komt.
Soms is alleen deze behandeling genoeg om daarna op natuurlijke wijze zwanger te worden. Vooral bij vrouwen die nog even hebben voor ze de leeftijd van 43 jaar bereiken – dat is de leeftijd waarna in Nederland vruchtbaarheidsbehandelingen niet meer vergoed worden door de ziektekostenverzekering – wordt vaak eerst een tijdje geprobeerd of dit voldoende is. Voorwaarde is natuurlijk wel dat er geen problemen zijn met het zaad van de man.
Een andere mogelijkheid is intra-uteriene inseminatie (IUI). Dit wordt vaak gecombineerd met hormoonstimulatie. Bij IUI wordt het door masturbatie verkregen ejaculaat van de man gewassen zodat alleen de zaadcellen overblijven. Deze zaadcellen worden dan in de baarmoeder ingebracht. Dit gebeurt bijvoorbeeld wanneer de baarmoederhals geblokkeerd is en de zaadcellen niet naar binnen kunnen zwemmen. Een andere reden is een verminderde kwaliteit van het zaad van de man.
De hormoonbehandeling kan belastend zijn voor de vrouw. De hormonen zorgen vaak voor stemmingswisselingen, maar ze kunnen allerlei klachten met zich mee brengen.

Wat houdt IVF in?
Als de hierboven beschreven methodes niet lukken, wordt overgegaan tot eicelpunctie. Hierbij worden de rijpe eitjes met een naald uit de eierstok gezogen. Dit moet precies op tijd gebeuren, want wanneer de eisprong heeft plaatsgevonden, is het te laat.
De eicellen worden vervolgens in petrischaaltjes bewaard, één per schaaltje. Ze worden op lichaamstemperatuur gehouden in speciale kasten. Aan ieder schaaltje wordt een groot aantal door masturbatie verkregen zaadcellen toegevoegd. Na 24 uur wordt er gekeken of de eicellen bevrucht zijn. Als een bevruchte eicel na drie tot vijf dagen goed blijkt te delen en in het achtcellige stadium is gearriveerd, kan deze in de baarmoeder worden teruggeplaatst.
Als er meer goede embryo’s zijn, kiest men er soms voor om er twee terug te plaatsen, als de vrouw niet veel tijd meer heeft. Meer dan twee doet men tegenwoordig niet meer, uit vrees voor een meerlingenzwangerschap met alle mogelijke complicaties die daarmee gepaard kunnen gaan. Eventuele overige levensvatbare embryo’s kunnen worden ingevroren om het desgewenst later nog eens mee te proberen. Ongeveer de helft van deze embryo’s overleeft het invriezen en weer ontdooien.
Na de terugplaatsing is het afwachten of het embryo zich innestelt in de baarmoederwand. Dit is een zenuwslopende periode die de meeste vrouwen als het allerzwaarste aspect van de hele procedure ervaren. Als de menstruatiebloeding toch komt, is dat een enorme teleurstelling.
Intracytoplasmatische sperma-injectie
Wanneer de man weinig normaal zaad produceert, gaat men over tot intracytoplasmatische sperma-injectie (ICSI). Hiervoor wordt het ejaculaat onder de microscoop beoordeeld. Er wordt een goede, bewegelijke zaadcel geselecteerd en die wordt vervolgens met een pipet in de eicel geïnjecteerd. Dit wordt ook wel gedaan als er slechts weinig eitjes beschikbaar zijn, of als ‘gewone’ IVF al meerdere keren mislukt is.
In 2012 werden in Nederland 8.789 ICSI-behandelingen uitgevoerd, dat zijn er dus bijna duizend meer dan IVF-behandelingen. Van de ICSI-behandelingen resulteerden er twintig procent in een doorgaande zwangerschap. Dat is dus een iets beter resultaat dan bij IVF.
De eerste ICSI-baby werd in 1992 geboren.

Financiële aspecten
Wat nog eens extra druk op de behandeling legt, is het feit dat er slechts een beperkt aantal behandelingen uit de basisverzekering vergoed wordt. Per doorgaande zwangerschap worden niet meer dan drie IVF- of ICSI-behandelingen vergoed. Als een van deze drie behandelingen leidt tot een zwangerschap die langer dan twaalf weken standhoudt, gaat de teller weer naar nul. De terugplaatsing van een ingevroren embryo wordt beschouwd als een vervolg van de eerdere IVF- of ICSI-behandeling, en wordt daarom gewoon vergoed. Lees uw polis na voor de exacte voorwaarden.
De definitie van een IVF- of ICSI-behandeling is een eicelpunctie. Als alleen de hormoonstimulatie plaatsvindt, wordt dat vergoed zonder dat het meetelt voor de maximaal drie IVF-behandelingen. Ook aan IUI is geen limiet gesteld.
Maar als de IVF- of ICSI-behandeling drie keer achter elkaar totaal mislukt of als de zwangerschap te kort standhoudt, moet men daarna zelf betalen voor verdere behandelingen. Een IVF-behandeling kost rond de drieduizend euro, dus de rekening kan snel oplopen.

(dit is slechts een gedeelte van het artikel dat te vinden is in de Acupunctueel!) Word lid en ontvang de Acupunctueel!