Patiëntenervaring: A. Toering

Ik ben Anneke Toering en ik ben 58 jaar. Ik woon samen met mijn man in Gorredijk en ik ben moeder van twee getrouwde dochters en een trotse oma van twee kleinkinderen. Toen de kinderen nog thuis woonden, bleef ik thuis. Nadat ze het huis uit zijn gegaan, werkte ik als coupeuse voor verschillende mode huizen. Maar sinds een paar jaar werk ik vanuit huis.
Ik heb veel hobby’s zoals breien, borduren, haken en lezen.
Mijn man en ik houden van nieuwe dingen zien. Wij hebben dit voorjaar nog een campertocht door Canada gemaakt.
Samen op vakantie gaan, is iets waar ik erg van ben gaan houden.

Vanaf mijn tweeënveertigste heb ik last van veel vage klachten. Mijn huisarts kon mij niet helpen en uiteindelijk ben ik in de mallemolen van het ziekenhuis terechtgekomen. Er zijn foto’s gemaakt en ik heb veel gesprekken gehad. Ze konden mij niet anders vertellen, dan dat ik de klassieke reuma niet heb. Ik moest maar pijnstillers slikken. In eerste instantie ben je blij dat het niets bijzonders is. Maar dit was maar van korte duur. Later vroeg ik mij af: “als ik dat niet heb, wat heb ik dan wel”. Ik blijf pijn houden, in mijn armen en in mijn benen. Daarnaast, ben ik ook moe, moe en nog eens moe.

Uiteindelijk ben ik op zoek gegaan naar wat anders. Ik wilde de pijn niet. Ik voel mij nog te jong om me als een bejaarde te gedragen. Via vrienden hoorde ik van acupuncturiste Anja Lakenberg uit Drachten. Natuurlijk had ik eerst mijn bedenkingen, maar ik hoorde toch ook wel goede berichten over haar, dus nam ik contact met haar op.

Toen ik voor de eerste keer bij haar kwam, ongeveer elf jaar geleden, was het eerste wat ze zei: ‘ik ben geen wonder dokter’. Nou nee, dat snap ik. En dat hoeft voor mij ook niet.
Zij vertelde wat ze ging doen en legde uit dat ze via de computer kon meten wat de waardes zijn en die geven dan weer aan wat er met je aan de hand is.
Al je waardes moeten op vijftig staan, behalve de waarde van je energie. Die moet op tachtig staan. Aan de hand van die waardes, was dus snel te zien waar het bij mij niet goed zat. Mijn slijtage stond op eenenveertig, daar begon ik mee. Dus de naaldjes konden hun werk gaan doen. En dat hebben ze ook gedaan. Mijn waardes verbeterden. Ik voelde me niet meer zo moe, ik kon alles wat beter aan.
Uiteindelijk bleek wel dat ik fibromyalgie heb (redactie: het artikel over acupunctuur en fibromyalgie kunt u lezen op onze website www.npva.nl/acupunctuur-en-fibromyalgie). Dat is reuma in de weke delen. Vandaar ook die pijn in mijn lichaam en mijn eeuwige vermoeidheid. Maar ook daar ging Anja mee aan de slag.

Tot op de dag van vandaag ga ik nog steeds naar Anja toe. Je krijgt een band met zo’n iemand. Ze geeft aan wat je het beste kunt doen. Mijn beide knieën hebben al een kniedistractie gehad. Het kraakbeen was volledig weg. Bot op bot. Iets wat heel pijnlijk is. Ik ben nog te jong voor een kunstknie, dus heb ik samen met het UMC de keuze gemaakt het op deze manier te doen. Ze rekken dan de gewrichten uit, zodat het kraakbeen weer aan kan groeien. De laatste operatie is vijf maanden geleden. Ik ben hier nog herstellende van, maar dankzij de acupunctuurbehandelingen van Anja kan ik me redelijk redden.