Kennismaking met de nieuwe NPVA voorzitter

Ben Paulides woont in Wassenaar waar hij in de gemeentelijke politiek actief is. Aanvankelijk was Ben lid van de VVD fractie in Wassenaar maar inmiddels is hij al weer bijna 7 jaar fractievoorzitter van een lokale politieke partij in die gemeente. Daarnaast was hij kandidaat voor de Provinciale Verkiezingen 2015 in Zuid Holland.

Desgevraagd licht Ben zijn overweging toe om zich te kandideren voor het voorzitterschap van de NPVA: “Ik werd gevraagd of ik mij zou willen kandideren als voorzitter voor de NPVA. Alleen de vraag vond ik al een hele eer, maar ik moest er toch even over na denken, omdat je je verbindt voor langere tijd. Ook over de verantwoordelijkheid die je op je neemt moet je niet te licht denken. Als ik iets doe dan wil ik het ook goed doen. Ik wil voldoende kennis hebben over de problemen die spelen en zouden kunnen gaan spelen. En dat vergt inzet. De doelstelling en het belang van de vereniging speelden uiteraard een belangrijke rol in mijn overwegingen.

Inmiddels ben ik voorzitter geworden en het enthousiasme en het plezier van alle bestuursleden en adviseurs, feitelijk vrijwilligers, is echt geweldig.
 
Ben heeft een brede belangstelling. “Ik heb veel belangstelling voor o.a. cultureel en industrieel erfgoed, oude kunst, architectuur, klassieke voertuigen, techniek en de natuur. Ik fotografeer en doe aan genealogie. Ik lees bij voorkeur historisch verantwoorde boeken en kijk naar dito documentaires. Ik geniet van muziek maar klassieke muziek, sixties en seventies muziek heeft wel mijn voorkeur.
 
Mijn vrouw en ik reizen graag en dat doen wij dan ook regelmatig. Wij genieten enorm van het samenzijn met vrienden, genieten van andere culturen en wij ontmoeten graag mensen. Wij zijn actief als vrijwilliger op allerhande gebied. Wij houden van lekker (en gezond) eten en genieten van een lekker wijntje bij het eten. Mijn vrouw en ik zijn lid van een van de aardigste tennisclubs van Nederland. Mijn vrouw is lid van de bridgeclub maar daar heb ik geen geduld voor. Ik tennis, speel af en toe golf (daar heb ik net aan genoeg geduld voor). Ik ga liever racen op een autocircuit met mijn klassieke raceauto. Met onze hond, een Rhodesian Ridgeback, maken wij dagelijks lange wandelingen”.

Ben was totdat hij in 2008 in de politiek actief werd werkzaam als zelfstandig ondernemer. Hij moest voor zijn werk veel reizen waardoor zijn politieke interesse noodgedwongen naar de achtergrond ging.

Ben heeft nooit de ambitie gehad om carrière in de politiek te maken maar hij wil wel positief bijdragen aan een betere samenleving. In de politiek is dat lastig vooral als je vanuit de oppositie politieke kartels moet doorbreken. In zijn politieke carrière zat Ben tweemaal in de coalitie en tweemaal in de oppositie. “Een wereld van verschil”, zegt Ben “maar het is wel prettig dat ik daardoor toch wel beschik over een heel netwerk. Een netwerk in het onderwijs, in de zorg, in de politiek, in de media etc. Toch een ander netwerk dan in het bedrijfsleven maar dat maakt het ook direct tot een nieuwe en interessante ervaring”.

Ben vertelt dat hij actief was in de inkoop en verkoop van technische artikelen. “Mijn werkzaamheden vonden aanvankelijk voornamelijk plaats in Oost-Europa maar vanaf de jaren ‘80 verschoven de werkzaamheden meer en meer naar Azië en met name dan naar China”.

Op circa 18-jarige leeftijd is Ben geïnteresseerd geraakt in alternatieve geneeswijzen. Niet alleen acupunctuur maar ook onder andere iriscopie, homeopathie, Bach therapie (en later de bioresonatietherapie om maar eens wat te noemen) hebben zijn belangstelling. Ben vertelt dat zijn interesse in eerste instantie gewekt werd door een documentaire op televisie waarin een open hartoperatie bij een patiënt werd uitgevoerd met behulp van acupunctuur waarbij de patiënt bij volledig bewustzijn was. De patiënt lag gewoon met de artsen te praten terwijl hij door hen geopereerd werd. Ben lacht, “Wellicht heeft die documentaire wel de rest van mijn leven beïnvloed. Ik ben namelijk zaken gaan doen in China toen iedereen het nog een raar land vond waar mensen woonden waar wij nauwelijks iets van wisten”.

Jaren later zag Ben in het Xinyuang hotel in Beijing, waar hij verbleef, toevallig dezelfde documentaire op de televisie. Uiteraard ging het volgende gesprek daar ook over met zijn zakenpartners.

Daar Ben tijdens zijn loopbaan in het bedrijfsleven in die tijd veel in China reisde maakte hij kennis met een hoge overheidsfunctionaris waar hij ook zaken mee deed.

“Dat was een wijs man” zoals Ben zijn voormalige zakenrelatie en vriend noemt. “Ik denk met veel plezier aan hem en die tijd terug. Inmiddels is zijn vriend al 27 jaar gepensioneerd maar met zijn 91 jaar nog steeds in goede gezondheid. “Na zijn pensionering mocht hij geen contact meer met buitenlanders hebben. Wij raakten ons contact kwijt maar jaren later, toen alles wat losser werd, kon ik toch via zijn voormalige ex-collega’s weer met hem in contact komen en dat contact is er tot op de dag van vandaag”.

Deze man bracht indertijd mij veel Chinese wijsheid bij en hij leerde mij niet alleen veel over de manier van zakendoen in Azië maar hij vertelde mij ook veel over de medische zorg in China. Hij liet mij inzien dat lichaam, geest en ziel samenhangen. Ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden terwijl in het Westen een ziekte vaak alleen als een lichamelijk probleem wordt opgevat. Hij liet mij dus niet alleen wat over de “gewone” medische zorg zien. Hij leerde mij vooral ook veel over de acupunctuur en Chinese geneeskunde. Zaken waar ik ‘als Westerse bezoeker’ toen nog niet zoveel van wist. Acupunctuur is een eeuwenoude behandelmethode uit de Chinese geneeskunde. Het is een behandelmethode die het zieke lichaam aanzet tot natuurlijk herstel. Het werd mij duidelijk dat mensen pas ziek worden wanneer de energiebalans in een lichaam is verstoord. Acupunctuur kan diverse lichamelijke en emotionele klachten verlichten of zelfs genezen. Daarbij vergroot de acupunctuurbehandeling de natuurlijke weerstand waardoor men minder snel ziek wordt. Het gaat dus om het herstellen van het natuurlijk evenwicht”.

Ben Paulides