Column: Zweven

Zelden heb ik zoveel gezweefd als in de afgelopen maanden. Niet alleen bij de verkiezingen voor onze Tweede Kamer, maar ook op allerlei ander gebied. Van het selecteren van een middelbare school voor mijn dochter tot het kiezen van een kleur voor een nieuwe auto. En niet te vergeten: ik heb ook nog nooit zoveel mensen om mij heen zien zweven. Een van de aangenaamste plekken waar dat gebeurde was de Lotusbeurs in Nieuwegein, medio maart. Lotus is ‘de grootste beurs voor Body, Mind en Soul’ en bestaat al 33 jaar. Al meer dan drie decennia begeven beursgangers zich op die dag in een mentale baan rond de aarde en zweven ze virtueel het heelal in, op weg naar absolute verlichting en harmonie.

Aan de foto kunt u het waarschijnlijk niet afzien, maar ik ben eigenlijk een nuchtere Hollander. Mij maak je niet gek met ingeplande knuffelsessies, bevrijdend dansen en aura-aaien. Dit jaar stond Lotus als klap op de vuurpijl in het teken van de LIEFDE want ‘Love makes the world go round’, zoals de organisatie predikte. En dat is ook zo. Het barstte er van de warmte, en die kwam niet alleen van de wierookstokjes die slechts bescheiden mochten branden – op last van de altijd gezellige brandweer. Nee, mensen liepen met een breedbekkikkerglimlach door de gangpaden, standhouders gaven van alles weg, therapeuten knepen zich suf in lichaam en ziel, en de organisatie keek tevreden neer, zag dat alles goed was. Voordat u denkt dat ik probeer de draak te steken met de beurs: het was echt een leuke happening. Alleen krijg ik wel wat spirituele jeuk als ik volwassen, bebaarde kerels in soepjurken zie lopen alsof ze de Here Jezus zelf zijn. Kennelijk hoort dat er allemaal bij. De essentie is dat mensen op zoek zijn naar iets positiefs, een stukje heling, een optimistische blik op zichzelf en hun omgeving en daar wordt de wereld alleen maar beter van.

Contrast
Hoe contrastrijk was mijn andere hoogtepunt van dit jaar tot nu toe. Samen met enkele medestanders van de NPVA bracht ik een bezoek aan het Ministerie van Financiën in Den Haag, om de BTW-kwestie voor acupunctuurpatiënten te bespreken met een paar semi-hoge ambtenaren. Dat zet de zwever in mij wel weer met twee benen op de grond. Wetgeving, interpretaties, precedentvorming, het afbakenen van rechten en plichten, een advocaat die ‘op z’n advocaats’ de zaken verwoordt, rechterlijke uitspraken; het hele arsenaal aan fiscaal-juridisch gekrakeel passeerde de revue. Niet veel later zat ik om de tafel met de organisatie ConsumentenClaim, met wie de NPVA samen optrekt om het recht te laten zegevieren. Ook dat vraagt om de nodige voorbereiding en uitvoering van zaken, waar ik nooit van had gedacht dat ik me er ooit mee zou bezighouden. En toch doe ik het. Liever was ik ‘gewoon’ aan het werk om mijn klanten te bedienen. Of ontspannen met de kinderen op stap in de dierentuin. Of met mijn moeder een heerlijk kopje thee drinken. Maar kennelijk is het nodig dat er vrijwilligers zijn die zich het lot van hun medemens aantrekken, zodat deze gehoord wordt. In het geval van de BTW-kwestie gaat het verder dan alleen maar ‘gehoord worden’. Het gaat om de toegankelijkheid van zorg en de schade die ontstaat als die toegang van overheidswege wordt verstoord.

Misleid
Onlangs las ik een mooi citaat van Mahatma Gandhi. Hij zei ooit: ‘ik heb geen vijanden, ik heb vrienden die misleid zijn’. Zo probeer ik de wereld waarin we leven ook te beschouwen. We hebben geen dwarsliggende ministers of ambtenaren die coûte que coûte drempels willen opwerpen voor patiënten. We hebben geen tegenstanders van acupunctuur die proberen om iedere vorm van traditionele Chinese geneeskunst belachelijk te maken. Er zijn geen artsen die zich uitsluitend richten op reguliere westerse methoden om mensen beter te maken en al het niet-westerse als kwakzalverij brandmerken. Nee, we hebben slechts te maken met vrienden die tot op heden wat misleid zijn. Misleid door hun ego, hun portemonnee of hun eigen onzekerheid. Ik wens ze stuk voor stuk een moment van openbaring, zodat ze ontvankelijk worden voor nieuwe inzichten. Voor het verhaal achter de cijfers. Voor het onzichtbare in alles om ons heen. Voor de ervaringen van echte mensen met echte pijn. Ik wens ze een nieuwe regering, die minder domme dingen doet als het gaat om het heffen van BTW en het welzijn van burgers als u en ik. Tot slot: ik wens ze, zoals een bekende Vlaamse zanger ooit uitkrijste, ook veel liefde. Liefde in overvloed. En misschien zelfs een zinderende zweefvlucht op de volgende Lotusbeurs, desnoods in een soepjurk.

Brian de Mello