Column: Open brief aan BN'ers

Geachte Bekende Nederlander,

Het valt waarschijnlijk niet mee om beroemd te zijn, of je nou een bekend m/v acteur, zanger, wetenschapper, schrijver, artiest, medicus, sporter, nieuwslezer, politicus, ondernemer, zakenman of gezagdrager bent. Van buiten lijkt het voor het ‘gewone’ volk misschien allemaal rozengeur en maneschijn. Aandacht, waardering, voldoende inkomen, optredens, fans, herkend worden op straat; het heeft ook allemaal een keerzijde. Als het even tegenzit branden anti-fans je af via social media, stellen Jeroen Pauw en Matthijs van Nieuwkerk je te lastige vragen aan tafel, of kom je net met je minder fraai ogende kant in een roddelblaadje te staan. En dan is er natuurlijk nog de druk om altijd maar te moeten presteren, proberen jezelf te zijn en te blijven en geen domme uitspraken te doen.
Nu heb ik makkelijk praten, want ik ben geen bekende Nederlander. Althans, niet zo bekend als jullie. Mijn hoofd staat wel eens bij een column in een tijdschrift maar dat is het dan ook wel. Veel meer ambieer ik ook niet, dus voor mij is het prima zo. Maar voor jullie is het anders. Misschien zijn er mensen die jullie bewonderen, die zelfs zo ver gaan dat ze heel fanatiek worden. Soms wellicht iets te fanatiek. Dan gaan ze je continu veel te lange brieven schrijven, je volgen en misschien zelfs stalken. Dan gaat de lol er gauw van af! Hopelijk hebben jullie veel jeugdige bewonderaars, die op zoek zijn naar een rolmodel of held. Als dat het geval is, kijken ze met argusogen naar de dingen die je doet en het gedrag dat je vertoont. Coole dingen worden gekopieerd, liefst zo getrouw mogelijk, en de lastige zaken, ach die worden vergevingsgezind door de vingers gezien. Meestal ben je een supermens, maar als het fout gaan ben je maar een gewoon mens. En die maken wel eens een foutje. Logisch toch?
Per saldo heb je enorm profijt van je bekendheid. De adoratie geeft je positieve energie, deuren die voor anderen gesloten blijven gaan voor jou open en zelfs bij de bakker laten mensen je met een glimlach sneller voorbijschuiven richting de kassa. Echter: with great power comes great responsibility. Dan heb ik het niet over het rechtzetten van groot onrecht of het acuut bewerkstelligen van wereldvrede. Nee, laat ik het dicht bij huis houden, en dicht bij de strekking van dit blad. De kans dat je te maken heb gehad met acupunctuur is ongeveer 20%. Je bent zelf patiënt, of iemand in je naaste omgeving heeft zich wel eens laten behandelen. De kans dat je positief tegenover acupunctuur staat is relatief groot, simpelweg omdat het vaak werkt. Dat zeg ik niet alleen, maar dat zegt ook de WHO, de Wereldgezondheidsorganisatie van de Verenigde Naties. Het resultaat van acupunctuur klinkt kort samengevat als volgt: het bevordert de gezondheid, vermindert pijn of vervelende bijwerkingen en helpt medische klachten te voorkomen. Lijkt me een duidelijke zaak.
Rest de vraag waarom er zo weinig BN-ers zijn, die dit van de daken durven te schreeuwen. Of waarom er zoveel zijn die het goede nieuws over acupunctuur voor zich houden? Als vrijwilliger voor de Nederlandse Patiëntenvereniging voor Acupunctuur verbaas ik mij regelmatig samen met mijn medestanders over de onzichtbaarheid van Bekend Nederland op dit gebied. Eén van de onderdelen van die great responsibility is nou juist dat je iets goed terugdoet voor de medemens. Het publiek vertellen over de mogelijkheden van acupunctuur valt in die categorie. Dus nogmaals: wat let je om dit een keer te roepen in de media? In dat geweldige gidsland, de USA, is de helft van de bevolking momenteel een beetje de weg kwijt omdat ze op een eigenaardige presidentskandidaat hebben gestemd, maar dat is dan waarschijnlijk ook de helft die niks weet over acupunctuur. Het is per slot van rekening niet in Amerika bedacht, dus in hun ogen zal het wel weer iets onaangenaams buitenlands zijn. Iets Mexicaans of zo. Gelukkig is de andere helft van de Amerikaanse bevolking iets ruimdenkender en staat men open voor acupunctuur. Dat geldt ook voor veel BA’ers, Bekende Amerikanen. Om er een paar te noemen: Jim Carrey, Helen Hunt, Gwyneth Paltrow, Elle Macpherson, Matt Damon, Jennifer Aniston, Celine Dion, Kim Kardashian, Robert Downey Jr., Sandra Bullock, Penelope Cruz, Mariah Carey, Cameron Diaz, Natalie Portman, Cher, Jennifer Lopez, Oprah Winfrey, de hond van Oprah Winfrey, Madonna, en een hele rits topsporters.
Kortom: als al deze sterren het kunnen, kan jij het toch ook? Als je weer eens te gast bent bij Koffietijd, Pauw, DWDD, Umberto, Zomergasten, College Tour, Linda of Jandino; doe ons een plezier en roep iets aardigs over acupunctuur. Help het bewustwordingsproces een tikkeltje de goede kant op. Heus, het zal je reputatie niet schaden, en je ego ook niet. Je kunt tegenwoordig liever roepen dat je een voorstander bent van acupunctuur dan dat je zegt dat je Sylvana een leuke meisjesnaam vindt. Kom daarom gerust uit de acupunctuurkast!
Mocht het nou niet zo willen vlotten met de uitnodigingen om bij een talkshow aan te mogen schuiven, dan bied ik je bij dezen mijn columnruimte in dit blad aan. Doe ik een leuk interview met je, mooie grote foto van jou erbij (en ik héél klein op de achtergrond), een prachtige close-up op de cover van dit blad en wij doen de rest. Een mailtje naar de redactie om je aan te melden is voldoende. Voor je het weet ben je nog beroemder. In ieder geval veel beroemder dan ik. En als er een onkostenvergoeding tegenover moet staan, doe ons dan een lol: doe het voor een prikkie.

We verheugen ons op je reactie!

Met hartelijke groeten,

Brian de Mello
NPVA Bestuurslid