Column: In de Basket

Van de zomer heb ik met mijn gezin een aantal pretparken bezocht. Dolle pret natuurlijk.
Totdat ik door mijn kinderen werd uitgedaagd om een grote pluche prijs voor ze te winnen door een basketbal door een ring te gooien; dat doet papa wel even. Nee dus. Terwijl ik dertig ballen later en twintig euro armer sta na te denken of ik door zal gaan, komt er een grote, gespierde zwarte man in basketbalschoenen naar mij toe.
Hij vraagt mij met een keurig Amerikaans accent of ik nog ga spelen. “No, please go ahead, be my guest”, antwoord ik schamper.
U voelt het aankomen: na een paar keer te hebben gemist, mikt hij raak en gaat er lachend met ‘mijn’ grote speelgoedprijs vandoor. Onder luid gejuich en sportief applaus van sukkels zoals ik, die vervolgens licht gefrustreerd maar met goede moed naar een andere ballengooikraam wandelen om daar vele uren en euro’s later, een kleine pluche donut te winnen.

Not For Losers
Een tijdje terug las ik een interview met een Amerikaanse acupuncturist die een groot aantal sporters uit de NFL (North American Football League) behandelt.
American Football is geen sport voor watjes, en lijkt in geen velden of wegen op ons Nederlandse voetbal.
Was het maar zo, zou je haast denken, na de recente verliespartijen van onze Oranje voetballers.
De spelers in de NFL zijn meestal vierkante reuzen die iedere zondag een hoeveelheid klappen geven en krijgen waarbij zelfs iemand als Badr Hari op een brave padvinder lijkt. Afhankelijk van hun positie op het veld, verschilt de aard van hun blessures. De een heeft meer last van rugklachten, de ander schouderklachten, en weer een ander krijgt het vooral te verduren op de hamstrings. De acupuncturist behandelt ze doorlopend en vliegt van hot naar her om hun herstel te bevorderen, zodat ze weer vol aan de bak kunnen.
Zelfs de meest kritische footballplayer die op de behandeltafel ligt, geeft toe dat het minstens 10% scheelt in herstel. Dat betekent al snel een wereld van verschil qua pijnvrij kunnen spelen. En ongetwijfeld slikken ze hun eigen magische tabletjes, maar zonder acupunctuur willen ze niet meer. Misschien een leuke tip voor meneer Robben.

Placebo
Het “bewijzen” van acupunctuur blijft een lastige zaak. Wetenschappers vliegen elkaar nog steeds in de haren erover. Je kunt voor een acupunctuurnaald namelijk niet makkelijk een perfecte placebo bedenken.
Bovendien verschilt het effect van acupunctuur per persoon. Wat wel kan, is de naalden op plaatsen prikken die niet als acupunctuurpunt bekend staan. Zo worden regelmatig onderzoeken gedaan met af en toe opmerkelijke resultaten. Wat te denken van Braziliaans onderzoek onder 84 vrouwen die bezig waren met IVF in een poging een kindje te krijgen. Ze hadden al minstens twee mislukte IVF-pogingen achter de rug. De groep werd vervolgens in drieën gesplitst:
28 dames kregen een gerichte acupunctuur- en moxi-behandeling, 28 kregen een placebo-behandeling (met naalden op de ‘verkeerde plek’) en 28 zaten in een controlegroep zonder enige behandeling. Aan het eind van het verhaal bleek de behandelde groep een aanzienlijk hoger aantal zwangerschappen te bevatten: 35,7%. Dit in tegenstelling tot de placebo-groep (10,7%) en de controlegroep (7,1%).
Een van de NFL-spelers die gebruik maakt van acupunctuur is James Harrison, die bekend staat als de schrik van het American Football, spelend voor de Pittsburgh Steelers. Iemand van 125 kilo waarvoor je ’s nachts op straat voor de zekerheid maar liever even aan de andere kant van het trottoir loopt. Als acupunctuur puur een placebo zou zijn, dan had deze zware NFL-jongen de acupuncturist in kwestie allang onder de groene zoden geduwd. Met bal en al.

Gezocht
Dat het niet altijd om kracht gaat, heeft mijn vrouw inmiddels bewezen. In datzelfde pretpark gooide ze die dag spontaan een stuiterbal in een bak en won vervolgens de grote pluche prijs waar ik mijn zinnen op had gezet. Toen was het helemaal gedaan met mijn zelfvertrouwen.
Nu begrijpt u dat ik na de ervaring met de Amerikaanse basketballer en mijn prijswinnende eega alleen maar nog meer respect heb gekregen voor mensen die - onder druk - in staat zijn te presteren. Het zit allemaal tussen de oren, net zoals het Nederlands elftal (ja daar zijn we weer) moeite heeft om het doel te vinden, de laatste tijd. Als er een acupuncturist is die het aandurft om hen en mij te behandelen zodat we beter gaan mikken, dan houden we ons aanbevolen.
En als die acupuncturist dan ook nog even de ‘basket’ in ons hoofd wil legen en een gemiste-bal-trauma kan verwijderen: u mag zich melden bij de redactie van de Acupunctueel!, de bloemen staan al voor u klaar.

Brian de Mello