Column: Aandacht
Een vriend vertelde mij laatst dat hij een geweldige vondst had gedaan. Hij was erin geslaagd om zijn kinderen minder te laten huilen. Was er weer eens sprake van een schram of een schaafwond? Was er iemand gestruikeld of van de glijbaan gekukeld? Dan was papa daar met zijn speciale pilletje. Dat hielp altijd bij een zere knie of een bult op het voorhoofd. “Ik geef ze gewoon een tabletje vitamine C”, vertrouwde hij me toe. “Of het tegen de pijn helpt valt te betwijfelen, maar de tranen stoppen meteen!”.
Knuffel
In de serie huis-, tuin- en keukenmiddelen is dit een creatieve en vooral kindvriendelijke placebo. Alleen al de suggestie dat een pilletje het leed kan verzachten, doet wonderen. De knuffel en de troostende arm van papa zullen ongetwijfeld een versterkend effect hebben. Ook bij volwassenen werkt deze methode. Mijn revaliderende moeder krijgt van mij geen magisch pilletje, maar een troostende knuffel. Dat noemt ze haar “medicijn” en prompt is ze een stuk vrolijker als ik op bezoek ben geweest. All you need is love, zouden de Beatles het bezingen. Je mag het ook oprechte aandacht noemen. En al een klein beetje ervan maakt een wereld van verschil. De aandacht die we een paar jaar terug samen met enkele tienduizenden handtekening-zetters hebben opgeëist om te ageren tegen de BTW-heffing op acupunctuur heeft uiteindelijk geholpen. Weliswaar indirect, maar toch. De onderstroom aan positieve energie en het mobiliseren van het gezonde verstand hebben via allerlei juridisch geknuffel tot het gewenste effect geleid. Gelukkig maar. Acupunctuur wordt weer makkelijker omarmd en doet minder pijn in uw portemonnee.
Succes
De Week van de Acupunctuur is niets meer of minder dan het vestigen van de aandacht op deze bijzondere manier van zorgverlening. De acceptatie groeit, het bewijs neemt toe en de moeite die de NPVA moet doen om haar boodschap gehoord te krijgen lijkt te stabiliseren. Niet dat we achterover kunnen leunen, maar het vliegwiel komt steeds sneller in beweging. Misschien is het wel de invloed van een nieuwe generatie die langzamerhand opstaat. Generatie Y kijkt anders tegen de dingen aan dan de oudere garde, en zelfs die lijkt aan positieve verandering onderhevig. Uit onderzoek van PwC kwam onlangs naar voren dat 76% van de ondervraagde CEO’s het begrip “succes” anders definieert dan alleen maar kijken naar de winst die hun onderneming maakt. Succes heeft ook te maken met continuïteit, de “arbeidsvreugd” van medewerkers, het maatschappelijk verantwoord ondernemen en de tevredenheid van klanten. Aandacht voor al die andere aspecten die ertoe doen, naast de harde euro’s. In mijn bedrijfspraktijk merk ik dat die aandacht op verschillende manieren tot uiting komt. Ik zie horecabedrijven die vanuit een passie om gezonder eten te serveren met een vernieuwende menukaart komen. Ik zie MKB-ers die met meer aandacht voor klanten hun diensten aanbieden en serieus omgaan met de reacties die ze terugkrijgen, positief of negatief. En ik zie dat de grotere bedrijven steeds vaker op zoek zijn naar Customer Success Managers in plaats van naar ordinaire Accountmanagers. De klant wordt steeds minder een nummer en steeds meer gezien als een mens, met eigen wensen en verwachtingen. Hopelijk neemt de gezondheidszorg deze trend over; het zou hoog tijd worden.
Jeugd
Als we verder kijken naar wat eraan komt: generatie Swipe zit nu nog op school. Dat is de generatie van papa’s speciale pilletje tegen de pijn. De jongens en meisjes die van kleins af gewend zijn om hun vinger over een beeldscherm te vegen. Wie weet is er tegen de tijd dat ze groot zijn een pilletje dat echt werkt tegen alles. Dan heeft DNA geen geheimen meer en zullen oorzaak en gevolg van ziekte op celniveau bekend zijn. De Week van de Acupunctuur is tegen die tijd overbodig want acupunctuur zal als de normaalste zaak van de wereld worden beschouwd. Ze zullen zich verwonderen over een recente periode in de geschiedenis dat dat wel eens anders is geweest. Net zoals ze zich zullen afvragen waarom oude mensen graag televisie kijken, waarom Engeland geen lid meer is van de EU, waarom Rusland nog steeds niet mee wil doen met de Olympische Spelen en waarom het vroeger zo lang duurde voordat de dokter een diagnose kon stellen. Dat doe je anno 2025 toch gewoon met een app op je geïmplanteerde smartphone?
Wederom: bedankt voor uw aandacht.