Acupuncturist in beeld: Michella Nieuwlands

Michella Nieuwlands (1961) wist als 4-jarig meisje al dat ze later dokter wilde worden. Toen haar vader acupuncturist werd, was ze gefascineerd door de wijze waarop hij mensen behandelde en hielp met het verbeteren van hun gezondheid. Toen wist ze het zeker: “later word ik dokter die ook acupunctuur kan doen.” Het duurde niet lang of ze vroeg haar vader bijna dagelijks de oren van het hoofd over acupunctuur. Hij werd er haast hoorndol van.

Op een dag zei hij tegen zijn leergierige dochter, die toen nog op de basisschool zat: “Weet je wat, als jij straks naar het Gymnasium gaat, ga ik jou één avond per week alles leren over acupunctuur, zolang je dat wilt.” Zo gezegd zo gedaan. Michella en haar vader hielden het de volle zes jaar van haar middelbare schoolperiode vol. Met huiswerk, vaardigheidsoefeningen, examens en alles wat erbij hoort, kreeg zij de kennis van haar vader gedoceerd. Tegen de tijd dat ze haar Gymnasiumdiploma op zak had, was ze ook klaar voor de acupunctuur. Ze ging medicijnen studeren en hielp in papa’s acupunctuurpraktijk mee als stagiaire. Haar vader was inmiddels ook begonnen met de universitaire geneeskundestudie; hij zat in het 4e jaar toen Michella met haar 1e jaar van de artsenopleiding startte. Zodra ze haar theoretische doktersopleiding had voltooid, doorliep ze in rap tempo de acupunctuuropleiding van de NAAV (Nederlandse Artsen Acupunctuur Vereniging). Vervolgens ging zij zelfstandig aan de slag als arts-acupuncturist. Niet veel later startte zij samen met haar vader de eerste Nederlandse maatschap voor arts-acupuncturisten. Nadat haar vader in 1996 met pensioen ging, zette zij de praktijk voort. En passant voedde zij eigenhandig haar vier kinderen op. Haar drie zoons hebben voor andere beroepen gekozen, maar haar 21-jarige dochter Juliette wil graag in haar voetsporen treden. Zo valt de appel wederom toch niet ver van de boom. “Mijn vader was de eerste van drie Nederlanders die hier acupunctuur toepasten en die in China de acupunctuuropleiding hadden gevolgd. In die zin was hij erg vooruitstrevend, ook naar mij toe. Hij nam me letterlijk bij de hand om polsen te voelen. Dat was wel heel bijzonder”, vertelt Nieuwlands. “Ik doe nu hetzelfde met mijn dochter die een hbo-opleiding acupunctuur doet.”
Voor iemand die acupunctuur met de paplepel naar binnen gegoten heeft gekregen, is het niet vreemd om als deskundige door het leven te gaan. Ze heeft dan ook tal van patiënten geholpen en ieder van hen heeft een eigen verhaal, met telkens een persoonlijke aanpak. Zo is er het uitzonderlijke relaas van een mevrouw met Juvenile Artrose. Michella Nieuwlands legt uit: “Deze dame kwam in 1995 voor het eerst bij mij in de praktijk. Ze was inmiddels zo’n dertig keer geopereerd, op haar 18e kreeg ze al een kunstheup. Na de laatste operatie kreeg zij dystrofie (weefselafbraak) en dit breidde zich uit over haar hele lichaam. Ze kwam in een rolstoel, kon niet meer lopen en amper haar armen bewegen. De dienstdoende orthopeden zagen het somber in: ze zou niet meer uit die rolstoel komen, luidde hun conclusie. Ik moest goed nadenken voordat ik besloot om haar te behandelen. Dit zou heel intensief moeten gebeuren en daarom besloot ik haar dagelijks te behandelen gedurende een bepaalde periode. Dat werkte! Na 3 maanden liep ze met 2 krukken, na een half jaar met 1 kruk, weer een jaar later liep ze zonder krukken. Nu, 21 jaar verder in de tijd, is ze de 60 gepasseerd, nog steeds mobiel en loopt ze gewoon rond. De artrose breidt nog wel langzaam uit, want je kunt het niet zomaar wegprikken, maar je kunt het wel ondersteunend behandelen. Er zijn meer mensen met artrose, bijvoorbeeld in hun knieën, die nog een hele tijd moeten wachten voordat ze een prothese kunnen krijgen. Die help ik ondertussen om zo mobiel mogelijk te blijven.”
Het scala aan te behandelen aandoeningen is breed. “Ik behandel mensen die last hebben van chronische vermoeidheid, (neuropathische) pijnklachten, slapeloosheid, depressie. Personen met hartkloppingen en hoge bloeddruk weten eveneens de weg naar mijn praktijk te vinden. Die help ik niet alleen met acupunctuur, maar ik adviseer ze ook om Qigong-oefeningen te gaan doen. Het is aangetoond dat deze bewegingstechniek helpt bij dit soort klachten. Een van de dingen die ik na al die jaren praktijkervaring durf te beweren, is dat wanneer iets met reguliere medicatie goed gaat en een stabiele situatie oplevert, je dit beter niet kunt verstoren. Maar als mensen bij mij komen met de mededeling dat ze sinds kort last hebben van hoge bloeddruk, of als ze zijn gestart met pilletjes tegen hypertensie maar daar vanaf willen, dan wil ik ze graag helpen om van die pilletjes af te komen.”
Ook diabetespatiënten komen bij Nieuwlands terecht. “Het is zaak om bij diabetes de fluctuaties tegen te gaan en de patiënt zo stabiel mogelijk te houden. Daar kan acupunctuur aan bijdragen.” Ze adviseert veel mensen om gewoon te gaan wandelen. “Daar doe je veel goeds mee.” Nieuwlands onderstreept wat zij in het algemeen belangrijk vindt in haar aanpak: “Als ik iemand voor de eerste keer zie in het intakegesprek, leg ik uit wat ik technisch met mijn naalden kan doen. In de Chinese geneeskunde zijn lichaam en geest met elkaar verbonden; er wordt geen onderscheid gemaakt tussen fysieke en psychische functies van de mens. Zodra ik merk dat iemand een grote deficiëntie heeft op een bepaald meridiaan-systeem, en als dit achterblijft bij de behandeling, dan kijk ik wat de mentale functies zijn die hiermee te maken hebben. Dus vervolgens onderzoek ik samen met de patiënt wat deze zelf kan verbeteren om anders om te gaan met psychische problematiek of om deze überhaupt boven water te krijgen; hoe gaat iemand om met de stressvolle dingen in z’n leven. Als behandelaar zoek ik uit waar de betreffende specifieke vorm van stress vandaan komt en wat is ervoor nodig om het te behandelen. Dat kan een mindfulness training zijn, of een bezoek aan een psycholoog, om maar wat te noemen.”
Als we haar vragen wat ze vindt van de ontwikkeling van acupunctuur in Nederland, kan zij als geen ander de veranderingen van de afgelopen decennia schetsen. “Er is veel veranderd, ook in de gedachtewereld van de reguliere geneeskunde. Ik heb het eens voor mezelf uitgezocht: in de eerste 10 jaar van mijn praktijk als acupuncturist kreeg ik in totaal 11 verwijzingen. In de daaropvolgende 10 jaar kreeg ik er 10 per jaar. En tegenwoordig bellen huisarts-collega’s en specialisten uit het ziekenhuis mij persoonlijk op om te vragen of ik kan helpen. De communicatie is makkelijker, de acceptatie is beter. Patiënten vertellen mij dat hun eigen huisarts vraagt of ze wel eens aan acupunctuur hebben gedacht. Dat is een goede zaak. Mensen hoeven niet eens te worden doorverwezen, als ze maar op de mogelijkheid van acupunctuur worden gewezen.”
Hoe zou zij het liefst de gezondheidszorg zien? “Op elke poli van een ziekenhuis zou ook een acupuncturist aanwezig moeten zijn. Die kan zoveel verschil maken, ook bij acute zaken. Of het nou is om iemand te helpen die vreselijk misselijk is na een operatie. Of iemand die op de EHBO komt met een verstuiking of een kneuzing; hier kan je het genezingsproces onmiddellijk stimuleren met acupunctuur. Maar dat vraagt wel om aanpassing van ons verzekeringssysteem. Dat is een uitdaging. Ik heb al in de tweede helft van de jaren ’80 succesvol met verzekeraars om de tafel gezeten om de voordelen te bespreken en de vergoedingen te regelen. De besparing op zorgkosten dankzij acupunctuur is evident, dus ik hoop dat zorgverzekeraars hiernaar blijven handelen, ongeacht wie er aan het roer staat.”
Met bijna 30 jaar praktijkervaring is Michella Nieuwlands een bijzondere arts-acupuncturist. Sinds 1990 houdt zij praktijk in een fraai pand, voorheen een oud kloostertje, in Tilburg. En als het even meezit gaan hier nog heel wat generaties van het Nieuwlands’ geslacht de mensheid helpen met acupunctuur.