Acupuncturist aan het woord: Dokter Fred Pennock

Hoe bent u ertoe gekomen om acupuncturist te worden?
Na mijn studie geneeskunde en militaire dienstplicht als arts bij de militaire geneeskundige dienst, heb ik de huisartsopleiding gevolgd. In de tijd dat ik afstudeerde, waren er ongeveer zeshonderd werkloze huisartsen op zoek naar een praktijk. Het was ongebruikelijk om je vrij te vestigen, de spoeling was dun zeg maar.
Na vier jaar van veel waarnemingen bij collega’s, nacht- avond- en weekenddiensten en langere waarnemingen van maanden, kwam ik erachter dat het huisartsenvak een bijzonder intensief specialisme is. De tijdsdruk is er enorm hoog, waardoor ik het gevoel had dingen niet echt aan te kunnen pakken. Ik heb nog steeds bewondering voor collega’s die dit werk met veel enthousiasme doen. Door een andere richting te kiezen, verzekeringsgeneeskunde, dacht ik wat meer tijd te hebben voor begeleiding van cliënten.
Ik heb dit anderhalf jaar gedaan, totdat ik via een artsenbezoeker in 1989 op het spoor werd gezet van acupunctuur. Het paste als een handschoen. Ik werd hiermee in staat gesteld direct iets aan klachten te doen en het werkte! Het was voor mij een openbaring. Als je de bloeddruk door het zetten van een paar naaldjes ziet dalen van hoog tot normaal, dan wil je graag weten hoe dat kan.
Tot 1994 bleef ik ook waarnemingen doen bij huisartscollega’s en schoolde mij in de TCM in Groningen bij het Hwa To centrum en later bij het opleidingscentrum van de NAAV. Ik heb nu mijn stek gevonden in Alphen aan den Rijn, waar ik met veel plezier met mijn echtgenote praktijk voer sinds 2005. Tot 2005 heb ik met collega-acupuncturisten in verschillende praktijken veel ervaring opgedaan, maar sinds 2005 dus solo.

Hebt u ervaring met ondersteuning van IVF?
Ja, daarvoor zie ik enkele tientallen stellen per jaar. Mensen bellen naar aanleiding van mond-tot-mondreclame. Ik zie mensen in allerlei stadia van het IVF-traject, van mensen die nog moeten beginnen tot mensen die voor hun laatste IFV-poging staan.
Juist de begeleiding bij onvruchtbaarheidsproblematiek is heel dankbaar. Acupunctuurnaalden brengen harmonie en rust in het zenuwstelsel, hormoonsysteem en immuunsysteem. De tongdiagnostiek en het voelen van de pols zijn goede graadmeters hiervoor. Het oplossen van blokkades in het lichaam en de geest leidt tot verhoogde ontvankelijkheid voor zwangerschap. Dat gebeurt door het zetten van naalden en coaching-gesprekken, ondersteund met tweeduizend jaar oude receptuur uit de Chinese filosofie.
In het kennismakingsgesprek, liefst met beide partners, ga ik inventariseren waar blokkades zitten. Welke trauma’s, bijvoorbeeld, kunnen mede verantwoordelijk zijn voor het niet ‘in verwachting’ raken? Door deze problematiek eerst op te lossen, wordt de harmonie in de ‘energiebalans’ hersteld.
Daarnaast is het van belang stressfactoren aan te pakken. Acupunctuur is daar bijzonder geschikt voor. Dan haal je de angel uit het probleem. Heel algemeen gezegd: zorgen voor ‘gewoon lekker in je vel’ zitten. Daarna is het de bedoeling ‘energie’ te kanaliseren naar de plaatsen het waar voor zwangerschap nodig is: baarmoeder, eierstokken, eileiders, het kleine bekken, en in het geval van de man de ‘reproductie-unit’. Dat doe ik door het een tot twee keer per week zetten van naalden bij de vrouw en/of de man.
Bij de man met een slechte spermakwaliteit is het van belang vier maanden tevoren met de behandeling te beginnen, omdat het herstel van de ‘reproductie-unit’ langer tijd vergt. Bij de behandeling van de vrouw is zes weken tevoren beginnen voldoende. Het is meermalen gebeurd dat, als de harmonie hersteld was, er al zwangerschap ontstond zonder dat het kanaliseren van die energie nog nodig was.
Meer specifiek is soms het probleem dat het vruchtje niet nestelt. Dan is het van belang na de terugplaatsing extra met acupunctuur te begeleiden. Met stellen die bij ons komen, gaat het zeker niet altijd meteen goed, maar slechts een paar keer per jaar lukt het niet. Er kunnen dan bijzondere complicerende problemen zijn, die met anatomische afwijkingen te maken hebben, een lichamelijke onmogelijkheid zeg maar.
De aanpak is erg individueel gericht. Ik maak naast mijn eigen inzicht, gebruik van een eenvoudig protocol, dat ooit is gemaakt door een collega. Hij heeft dat protocol aan onze artsengroep ter beschikking gesteld. Dat werkt heel handig.

Hebt u ervaring met het behandelen van beroertes?
Wat minder, maar ik zie ze wel in de praktijk. Het probleem met het cerebrovasculair accident is dat er anatomische schade in het hersenweefsel is. Het functioneert niet en met naalden krijg je dat ook niet aan de gang. Het enige wat je met naalden kunt doen, is het gezonde weefsel stimuleren om taken over te nemen. Het is eigenlijk een soort versneld leerprogramma.
Een methodiek die daarvoor goed werkt, is schedelacupunctuur. Ik pas dan een combinatie van de Japanse en de Chinese schedelacupunctuur toe. De Chinese vorm van het zetten van naaldjes, Shunfa, komt overeen met de westers-anatomische zones van de hersenen. De Japanse vorm van het zetten van naaldjes, Yamamoto, behandelt meer de reflexzones op de schedel, die bijvoorbeeld ook bekend zijn van voetreflexzonetherapie. Hoe frequenter de behandelingen, hoe beter het resultaat.
Mensen voelen zich daarna over het algemeen een stuk beter. Ze voelen zich ook rustiger, omdat hun zenuwstelsel, hormoonsysteem en immuunsysteem met elkaar in balans worden gebracht. Dan heb je ook een grotere kans dat het leervermogen toeneemt.
Je moet bij een beroerte vaker behandelen, dat kan een praktisch bezwaar zijn. Drie of vier keer per week naar de praktijk komen als je niet zo mobiel bent, valt niet mee. En financieel is het ook een belasting, maar het is zeker zinvol. In de eerste paar maanden na de beroerte heb je de grootste kans op resultaat.

Is er nog iets wat u onze lezers wilt vertellen?
Acupunctuur is een prachtig gesloten systeem. Daarmee bedoel ik dat het een theoretische onderbouwing kent die iedereen in principe zou kunnen leren. Dat wordt beschreven als het in balans zijn van yin en yang, op de manier van een klimaatbeheersingssysteem, met termen als droogte, hitte, wind etcetera.
Het is een begrijpelijke uitleg. Met gesloten bedoel ik: als het ene symptoom er is, zal er ook een tegenhanger van zijn als uiting. Het in balans brengen van die twee uitersten brengt harmonie terug. Dat is wat je beoogt. Daarmee doet het er niet toe of symptomen psychisch van aard zijn of lichamelijk. Heel breed geformuleerd gaat het om bijvoorbeeld de frustratie-agressie balans of de balans tussen hormonen en zenuwen.
Het holistisch benaderen hiervan is tevens het onderscheid met de westerse geneeskunde, die alleen theoretisch en praktisch kijkt. Zaken als spiritualiteit en gevoel worden voor het gemak buiten beschouwing gelaten en die zijn mijns inziens juist de andere helft van de waarheid, zo die al te kennen is. Dat bedoel ik met dat gesloten systeem: alle aspecten komen aan bod. Het is de tegenstelling yin-yang in verschillende soorten symptomatologie; als het ene symptoom er is, is het andere er ook. Je kunt heel goed sturen in de energie om die symptomatologie te reduceren naar een goed harmonisch evenwicht.
Ik maak regelmatig mee dat klachten lichamelijk van aard zijn en de drager zijn van een groter psychologisch probleem. Dat moet je dan bespreekbaar kunnen maken, maar daar heb je tijd voor nodig. Mensen willen graag een gesprek; ze willen uitleg, herkenning en erkenning van hun probleem. Als je daar tijd voor hebt, en je kunt vervolgens ook nog naaldjes zetten en daadwerkelijk een stuk rust brengen tijdens het consult, dan doe je heel veel meer dan je westers-medisch kunt op zo’n moment. Dat is wat ik zo prettig vind aan het vak van acupuncturist.